
فهرست:
- اهداف تشخیص پیش از تولد
- روشهای نمونهبرداری در تشخیص پیش از تولد
- پیامدهای تشخیص پیش از تولد
- مزایا و محدودیتهای تشخیص پیش از تولد
تشخیص پیش از تولد (Prenatal Diagnosis – PND) به مجموعهای از آزمایشهای تخصصی اطلاق میشود که برای شناسایی مشکلات سلامتی و رشد جنین در دوران بارداری و پیش از تولد انجام میشود. با شناسایی زودهنگام ناهنجاریهای ژنتیکی تک ژنی، کروموزومی یا ساختاری، پزشکان میتوانند مشاوره پزشکی دقیق ارائه دهند، مراقبتهای لازم را برنامهریزی کنند و به والدین کمک کنند تا تصمیمات آگاهانه بگیرند.
این آزمایشها میتوانند موارد زیر را شناسایی کنند:
- بیماری های تک ژنی مانند تالاسمی، بیماری فیبروز کیستیک، فنیل کتونوری
- ناهنجاریهای کروموزومی مانند سندرم داون
- مشکلات ساختاری در اندامها مانند اختلالات ساختاری قلب یا نقایص لوله عصبی
- عفونتها که ممکن است به جنین آسیب برسانند.
اهداف تشخیص پیش از تولد
اهداف اصلی تشخیص پیش از تولد عبارتند از:
- شناسایی زودهنگام بیماریها و ناهنجاریهای مادرزادی
- ارائه گزینههای مناسب برای مدیریت بارداری
- کمک به والدین برای تصمیمگیری آگاهانه در زمینه بارداری
- آمادهسازی تیم درمان برای نیازهای ویژه نوزاد پس از تولد
- کاهش عوارض با مداخله بهموقع
روشهای نمونهبرداری در تشخیص پیش از تولد
روشهای غیرتهاجمی
این روشها خطری برای بارداری ندارند و معمولاً در اوایل بارداری انجام میشوند، مانند:
- سونوگرافی: بررسی تصویری رشد و اختلالات ساختاری جنین. مهمترین انواع آن عبارتند از:
- سونوگرافی سه ماهه اول (NT Scan): ضخامت پشت گردن جنین و نقصهای ساختاری اولیه را بررسی میکند
- سونوگرافی آناتومی (هفته ۱۸-۲۲): اندامها، استخوانبندی، ارگان های داخلی و رشد کلی جنین را ارزیابی میکند.
- غربالگری بیوشیمیایی مارکر های خون مادر در سه ماهه اول یا دوم برای بررسی اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون (تریزومی ۲۱)، سندرم ادواردز (تریزومی ۱۸) و سندرم پاتو (تریزومی ۱۳)
- آزمایش غیرتهاجمی DNA جنین (Non Invasive Prenatal Testing – NIPT) یا Cell Free Fetal DNA : آزمایش خون مادر که DNA جنین را برای بررسی اختلالات کروموزومی مانند سندرم داون (تریزومی ۲۱)، سندرم ادواردز (تریزومی ۱۸) و سندرم پاتو (تریزومی ۱۳) را با دقت بسیار بالا تحلیل میکند.
روشهای تهاجمی
در این روشها نمونهای از سلولهای جنین یا جفت بهطور مستقیم گرفته میشود. این نمونه برداری توسط پزشک متخصص زنان با استفاده از یک سوزن باریک و تحت هدایت سونوگرافی انجام می شود. این روشها دقت بسیار بالایی دارند اما با خطر اندکی از سقط جنین همراه هستند:
- آمنیوسنتز (Amniocentesis)
- انجام بین هفتههای ۱۶ تا ۲۰ بارداری
- برداشت مقدار کمی از مایع آمنیوتیک برای بررسی اختلالات ژنتیکی و کروموزومی
- نمونهبرداری از پرزهای جفتی (Chorionic Villus Sampling – CVS)
- انجام بین هفتههای ۱۱ تا ۱۳ بارداری
- برداشت نمونه کوچکی از بافت جفت برای بررسی اختلالات ژنتیکی و کروموزومی
- کوردوسنتز (نمونهگیری خون بند ناف جنین)
- انجام پس از هفته ۱۸ بارداری
- برداشت نمونه خون از بند ناف جهت بررسی بیماریهای خونی و ژنتیکی خاص
پیامدهای تشخیص پیش از تولد
تشخیص پیش از تولد میتواند پیامدهای پزشکی، احساسی و اخلاقی مهمی داشته باشد:
- برنامهریزی پزشکی: شناسایی زودهنگام مشکلات به پزشکان امکان میدهد درمان یا جراحی لازم را بلافاصله پس از تولد برنامهریزی کنند.
- آمادگی روانی: والدین میتوانند خود را از نظر روحی برای چالشهای احتمالی آماده کنند.
- تصمیمگیری بارداری: در برخی موارد، والدین ممکن است درباره ادامه یا خاتمه بارداری تصمیمگیری کنند.
- ملاحظات اخلاقی: تصمیمگیری در مورد انجام آزمایشها باید با توجه به باورهای فرهنگی، مذهبی و شخصی انجام شود.
مزایا و محدودیتهای تشخیص پیش از تولد
مزایا
- شناسایی دقیق بیماریها و ناهنجاریهای ساختاری
- امکان مداخله و درمان زودهنگام
- برنامهریزی بهتر برای بارداری و زایمان
محدودیتها:
- برخی روشها خطر اندکی برای بارداری دارند
- ممکن است باعث ایجاد استرس و اضطراب شوند
- همه بیماریها و ناهنجاریها قبل از تولد قابل تشخیص نیستند
تشخیص پیش از تولد نقش مهمی در مراقبتهای بارداری مدرن دارد و امکان شناسایی زودهنگام مشکلات سلامت جنین را فراهم میکند. اگرچه این روشها اطلاعات ارزشمندی در اختیار والدین و پزشکان قرار میدهند، اما میتوانند همراه با چالشهای احساسی و اخلاقی باشند.
مشاوره ژنتیک قبل از تصمیمگیری درباره انجام این آزمایشها و مشاوره ژنتیک مجدد بعد از آماده شدن نتایج ضروری است.
در صورت تمایل به دریافت مشاوره ژنتیک یا نیاز به انجام تست ژنتیک، جهت هماهنگی و تعیین نوبت مراجعه اینجا را کلیک کنید.