ازدواج های فامیلی احتمال خطر برخی بیماری های ژنتیکی را افزایش می دهند. این میزان افزایش در حدود دو درصد است. به بیان دیگر احتمال خطر در ازدواج های غیر خویشاوندی (که مشکلات واضح دیگری در شجره نامه نباشد) در حدود دو تا سه در صد است که این خطر به چهار تا پنج در درصد در ازدواج های خویشاوندی افزایش می یابد. در صورتیکه ازدواج خویشاوندی از دو سوی شجره نامه باشد برای مثال در صورتیکه دو نفر با یکدیگر دختر خاله پسر خاله و دختر عمو پسر عمو باشند (یا پسر عمه دختر دایی- دختر دایی پسر عمه و….) این میزان خطر به مقدار قابل توجهی (تا ۱۴-۱۵%) افزایش می یابد. از دیدگاه ژنتیک و طبقه بندی میزان خطر این نوع ازدواج ها پر خطر طبقه بندی می شوند.
در همه ازدواج های خویشاوندی توصیه می شود قبل از ازدواج ، زوجین جهت مشاوره مراجعه نمایند. در طی مشاوره جوانب گوناگون خطر و نیز روش های کاهش خطر و راه حل های احتمالی مورد بحث قرار می گیرد.
با پیشرفت های جدید در حوزه ژنتیک بسیاری از مواردی که در گذشته غیر قابل حل تلقی می شد قابل پیگیری هستند. البته با وجود همه این پیشرفت ها مشاوره ژنتیک همچنان جایگاه خود را به عنوان قدم اول در جهت پیشگیری از مشکلات و معلولیت ها حفظ نموده و حتی تقویت شده است. چرا که پیچیدگی این گونه از روش ها لزوم مشورت با متخصص آگاه به جوانب مختلف فنی و بالینی را دو چندان کرده است.
Be the first to comment